-
1 улетать
уле||та́ть, \улетатьте́тьforflugi.* * *несов.2) ( отбыть на самолёте) volar (непр.) vt3) (убежать; быстро исчезнуть) marchar (ir, salir) volando; echar a volarбума́жка улете́ла со стола́ — el papel voló de la mesa
4) ( о времени) pasar volando5) перен. (о мыслях, мечтах и т.п.) volar (непр.) vi* * *несов.2) ( отбыть на самолёте) volar (непр.) vt3) (убежать; быстро исчезнуть) marchar (ir, salir) volando; echar a volarбума́жка улете́ла со стола́ — el papel voló de la mesa
4) ( о времени) pasar volando5) перен. (о мыслях, мечтах и т.п.) volar (непр.) vi* * *v1) gener. (î âðåìåñè) pasar volando, (отбыть на самолёте) volar, (óáå¿àáü; áúñáðî èñ÷åçñóáü) marchar (ir, salir) volando, alejarse volando, echar a volar2) liter. (î ìúñëàõ, ìå÷áàõ è á. ï.) volar -
2 улететь
уле||та́ть, \улететьте́тьforflugi.* * *сов.2) ( отбыть на самолёте) volar (непр.) vt3) (убежать; быстро исчезнуть) marchar (ir, salir) volando; echar a volarбума́жка улете́ла со стола́ — el papel voló de la mesa
4) ( о времени) pasar volando5) перен. (о мыслях, мечтах и т.п.) volar (непр.) vi* * *сов.2) ( отбыть на самолёте) volar (непр.) vt3) (убежать; быстро исчезнуть) marchar (ir, salir) volando; echar a volarбума́жка улете́ла со стола́ — el papel voló de la mesa
4) ( о времени) pasar volando5) перен. (о мыслях, мечтах и т.п.) volar (непр.) vi* * *v1) gener. (î âðåìåñè) pasar volando, (отбыть на самолёте) volar, (óáå¿àáü; áúñáðî èñ÷åçñóáü) marchar (ir, salir) volando, alejarse volando, echar a volar2) liter. (î ìúñëàõ, ìå÷áàõ è á. ï.) volar -
3 взлетать
взле||та́ть, \взлетатьте́тьsuprenflugi;♦ \взлетатьте́ть на во́здух eksplodi.* * *несов.1) (о птице и т.п.) volar (непр.) vi, echar a volar, levantar el vuelo; ав. despegar vt2) разг. subir volando (corriendo), subir en un santiamén••взлета́ть на во́здух ( взорваться) — volar (непр.) vi, explotar vi, estallar vi
* * *несов.1) (о птице и т.п.) volar (непр.) vi, echar a volar, levantar el vuelo; ав. despegar vt2) разг. subir volando (corriendo), subir en un santiamén••взлета́ть на во́здух ( взорваться) — volar (непр.) vi, explotar vi, estallar vi
* * *v1) gener. (î ïáèöå è á. ï.) volar, alzar el vuelo, echar a volar, levantar el vuelo2) Av. despegar3) colloq. subir en un santiamén, subir volando (corriendo) -
4 взлететь
взле||та́ть, \взлететьте́тьsuprenflugi;♦ \взлететьте́ть на во́здух eksplodi.* * *сов.1) (о птице и т.п.) volar (непр.) vi, echar a volar, levantar el vuelo; ав. despegar vt2) разг. subir volando (corriendo), subir en un santiamén••взлете́ть на во́здух ( взорваться) — volar (непр.) vi, explotar vi, estallar vi
* * *сов.1) (о птице и т.п.) volar (непр.) vi, echar a volar, levantar el vuelo; ав. despegar vt2) разг. subir volando (corriendo), subir en un santiamén••взлете́ть на во́здух ( взорваться) — volar (непр.) vi, explotar vi, estallar vi
* * *v1) gener. (î ïáèöå è á. ï.) volar, echar a volar, levantar el vuelo2) Av. despegar3) colloq. subir en un santiamén, subir volando (corriendo) -
5 вспорхнуть
вспорхну́тьekflugi, svingiĝi, ekflirti, suprenflugi.* * *сов.levantar (alzar) el vuelo, echar a volar* * *сов.levantar (alzar) el vuelo, echar a volar* * *vgener. echar a volar, levantar (alzar) el vuelo -
6 спорхнуть
сов.1) (о птице, бабочке и т.п.) echar a volar, alzar el vuelo2) перен. lanzarse (saltar, bajar) con ligereza* * *v1) gener. (î ïáèöå, áàáî÷êå è á. ï.) echar a volar, alzar el vuelo2) liter. lanzarse (saltar, bajar) con ligereza -
7 улететь
уле||та́ть, \улететьте́тьforflugi.* * *сов.2) ( отбыть на самолёте) volar (непр.) vt3) (убежать; быстро исчезнуть) marchar (ir, salir) volando; echar a volarбума́жка улете́ла со стола́ — el papel voló de la mesa
4) ( о времени) pasar volando5) перен. (о мыслях, мечтах и т.п.) volar (непр.) vi* * *s'envoler, prendre son vol, s'échapperсамолёт улете́л — l'avion est parti
-
8 вспархивать
-
9 спархивать
несов.см. спорхнуть* * *v1) gener. (î ïáèöå, áàáî÷êå è á. ï.) echar a volar, alzar el vuelo2) liter. lanzarse (saltar, bajar) con ligereza -
10 рвать
рвать I1. (на части) ŝiri;2. (вырывать) elŝiri;3. (цветы) kolekti florojn;♦ \рвать и мета́ть furiozi.--------рвать IIбезл.: его́ рвёт li vomas.* * *I несов.1) ( дёргать) arrancar vt; extraer (непр.) vt ( выдёргивать)рвать с ко́рнем — desarraigar vt, extirpar vt
2) ( собирать) arrancar vt, recoger vtрвать цветы́, я́годы — recoger flores, bayas
3) ( на части) hacer pedazos, despedazar vt; romper (непр.) vt, cortar vt (нить, верёвку)рвать письмо́ — hacer pedazos (romper) una carta
рвать на себе́ оде́жду — desgarrarse la ropa, hacerse jirones la ropa
4) ( прекращать) romper (непр.) vtрвать (отноше́ния) с ке́м-либо — romper con alguien
рвать ска́лы — volar las rocas
6) безл. ( о боли) dar punzadasнары́в си́льно рвёт — el absceso supura
••рвать и мета́ть — echar chispas, echar sapos y culebras
рвать на себе́ во́лосы — arrancarse (tirarse de) los pelos
его́ рвут на ча́сти — no le dejan ni a sol ni a sombra, le están atosigando
II несов. безл., (вин. п.), разг.рвать ко́гти разг.-сниж. — najarse, salir de naja
( тошнить) vomitar vtего́ рвёт — tiene vómitos
* * *I несов.1) ( дёргать) arrancar vt; extraer (непр.) vt ( выдёргивать)рвать с ко́рнем — desarraigar vt, extirpar vt
2) ( собирать) arrancar vt, recoger vtрвать цветы́, я́годы — recoger flores, bayas
3) ( на части) hacer pedazos, despedazar vt; romper (непр.) vt, cortar vt (нить, верёвку)рвать письмо́ — hacer pedazos (romper) una carta
рвать на себе́ оде́жду — desgarrarse la ropa, hacerse jirones la ropa
4) ( прекращать) romper (непр.) vtрвать (отноше́ния) с ке́м-либо — romper con alguien
рвать ска́лы — volar las rocas
6) безл. ( о боли) dar punzadasнары́в си́льно рвёт — el absceso supura
••рвать и мета́ть — echar chispas, echar sapos y culebras
рвать на себе́ во́лосы — arrancarse (tirarse de) los pelos
его́ рвут на ча́сти — no le dejan ni a sol ni a sombra, le están atosigando
II несов. безл., (вин. п.), разг.рвать ко́гти разг.-сниж. — najarse, salir de naja
( тошнить) vomitar vtего́ рвёт — tiene vómitos
* * *v1) gener. (ä¸ðãàáü) arrancar, (ñà ÷àñáè) hacer pedazos, (î áîëè) dar punzadas, cortar (нить, верёвку), desdentar, despedazar, extraer (выдёргивать), lanzar, licuar (с кем-л.), liquidar (с кем-л.), mesar, recoger, romper con alguien (отношения, с кем-л.), devolver, rasgar, romper, trocar2) colloq. (âçðúâàáü) volar, cambiar la peseta, hacer explotar, (тошнить) vomitar3) mexic. rotar4) Arg. largar lamascada -
11 тянуть
тяну́тьtiri.* * *несов.1) вин. п. tirar vt; arrastrar vt ( волочить); estirar vt ( растягивать); tender (непр.) vt (протягивать; натягивать); sacar vt ( извлекать); jalar vt (Лат. Ам.)тяну́ть за рука́в — tirar de la manga
тяну́ть в ра́зные сто́роны — tirar cada uno por su lado
тяну́ть на букси́ре — remolcar vt
тяну́ть су́дно — halar una embarcación
тяну́ть жре́бий — sacar la suerte; entrar en quintas ( о рекрутах)
2) вин. п., разг. (нести трудные обязанности и т.п.) cargar vt (con)3) разг. (заставлять идти, ехать) traer (непр.) vt, llevar vt, remolcar vtникто́ его́ си́лой не тяну́л — nadie le forzaba
4) ( влечь) atraer (непр.) vt; безл. tener ganas (de)меня́ тя́нет погуля́ть — tengo ganas de dar una vuelta (un paseo)
его́ тя́нет домо́й — tiene muchas ganas de ir a casa, está rabiando por ir a casa
меня́ тя́нет ко сну́ — tengo sueño
5) ( вбирать) aspirar vt, sorber vtтяну́ть че́рез соло́минку — absorber con una paja
тяну́ть в себя́ во́здух — aspirar el aire
7) (обладать тягой - о трубе, дымоходе) tirar vt8) безл. (о струе воздуха, о запахе) despedir (непр.) vtтя́нет хо́лодом от окна́ — el frío entra por la ventana
9) вин. п. ( медлить) demorar vt, dilatar vtтяну́ть с отве́том — demorar la contestación
тяну́ть де́ло — dar largas al asunto
не тяни́! — ¡no (te) demores!, ¡anda!
10) вин. п. (растягивать - слова и т.п.) alargar vtтяну́ть но́ту муз. — sostener una nota
тяну́ть всё ту же пе́сню перен. — volver a la misma canción, cantar la misma cantilena
11) ( весить) pesar vi12) вин. п., спец. ( проволоку) tirar vt, estirar vt13) охот. volar (непр.) vi••тяну́ть за́ душу — sacarle el alma (el corazón) (a)
тяну́ть за язы́к — tirar de la lengua
тяну́ть вре́мя — dar largas
тяну́ть жи́лы ( из кого-либо) — sacarle a alguien las entrañas
тяну́ть ля́мку — ir tirando, llevar la carga, cargar con la mochila
тяну́ть бодя́гу (волы́нку, рези́ну) разг. — dar largas (a); ser un demorón (Ю. Ам.)
тяну́ть за́ уши (за́ волосы) — echar (lanzar, tender) una mano; echar un capote
тяну́ть одея́ло на себя́ — apoderarse, apropiarse; el que parte y reparte, se queda con la mejor parte
* * *несов.1) вин. п. tirar vt; arrastrar vt ( волочить); estirar vt ( растягивать); tender (непр.) vt (протягивать; натягивать); sacar vt ( извлекать); jalar vt (Лат. Ам.)тяну́ть за рука́в — tirar de la manga
тяну́ть в ра́зные сто́роны — tirar cada uno por su lado
тяну́ть на букси́ре — remolcar vt
тяну́ть су́дно — halar una embarcación
тяну́ть жре́бий — sacar la suerte; entrar en quintas ( о рекрутах)
2) вин. п., разг. (нести трудные обязанности и т.п.) cargar vt (con)3) разг. (заставлять идти, ехать) traer (непр.) vt, llevar vt, remolcar vtникто́ его́ си́лой не тяну́л — nadie le forzaba
4) ( влечь) atraer (непр.) vt; безл. tener ganas (de)меня́ тя́нет погуля́ть — tengo ganas de dar una vuelta (un paseo)
его́ тя́нет домо́й — tiene muchas ganas de ir a casa, está rabiando por ir a casa
меня́ тя́нет ко сну́ — tengo sueño
5) ( вбирать) aspirar vt, sorber vtтяну́ть че́рез соло́минку — absorber con una paja
тяну́ть в себя́ во́здух — aspirar el aire
7) (обладать тягой - о трубе, дымоходе) tirar vt8) безл. (о струе воздуха, о запахе) despedir (непр.) vtтя́нет хо́лодом от окна́ — el frío entra por la ventana
9) вин. п. ( медлить) demorar vt, dilatar vtтяну́ть с отве́том — demorar la contestación
тяну́ть де́ло — dar largas al asunto
не тяни́! — ¡no (te) demores!, ¡anda!
10) вин. п. (растягивать - слова и т.п.) alargar vtтяну́ть но́ту муз. — sostener una nota
тяну́ть всё ту же пе́сню перен. — volver a la misma canción, cantar la misma cantilena
11) ( весить) pesar vi12) вин. п., спец. ( проволоку) tirar vt, estirar vt13) охот. volar (непр.) vi••тяну́ть за́ душу — sacarle el alma (el corazón) (a)
тяну́ть за язы́к — tirar de la lengua
тяну́ть вре́мя — dar largas
тяну́ть жи́лы ( из кого-либо) — sacarle a alguien las entrañas
тяну́ть ля́мку — ir tirando, llevar la carga, cargar con la mochila
тяну́ть бодя́гу (волы́нку, рези́ну) разг. — dar largas (a); ser un demorón (Ю. Ам.)
тяну́ть за́ уши (за́ волосы) — echar (lanzar, tender) una mano; echar un capote
тяну́ть одея́ло на себя́ — apoderarse, apropiarse; el que parte y reparte, se queda con la mejor parte
* * *v1) gener. (âáèðàáü) aspirar, (âåñèáü) pesar, (âëå÷ü) atraer, (ìåäëèáü) demorar, (о струе воздуха, о запахе) despedir, (обладать тягой - о трубе, дымоходе) tirar, (ðàñáàãèâàáü - ñëîâà è á. ï.) alargar, alargar las palabras, arrastrar (по земле, полу), dilatar, estirar (растягивать), jalar (Лат. Ам.), sacar (извлекать), sorber, tender (протягивать; натягивать), tener ganas (de), tironear2) navy. aballestar, cobrar, halar, resacar (канат)3) med. distender4) colloq. (заставлять идти, ехать) traer, (нести трудные обязанности и т. п.) cargar (con), llevar, remolcar5) amer. estironear (за платье)6) liter. (вытягивать, вымогать) sacar, chupar (высасывать), sonsacar7) eng. estirar, tirar, tender8) hunt. volar9) special. (ïðîâîëîêó) tirar -
12 идти
идти́1. iri;marŝi (маршировать);veni (прийти);antaŭeniri (вперёд);vadi (вброд);preteriri (мимо);reiri, retroiri, returniri (назад);sekvi iun (следовать за кем-л.);\идти по́д руку iri brak' sub brako;2. (о времени) pasi;ему́ идёт деся́тый год li estas en sia deka jaro;3. (об осадках): идёт дождь pluvas;идёт снег neĝas;4. (происходить, совершаться) okazi;havi lokon (иметь место);5. navigi (о судне);iri, veturi (о поезде);6. (быть к лицу): э́та шля́па идёт вам tiu ĉi ĉapelo konvenas (или taŭgas) al vi;♦ \идти на компроми́сс kompromisi;\идти в а́рмию rekrutiĝi;\идти ко дну droni, surfundiĝi;\идти на ум encerbiĝi;идёт молва́ ĉirkaŭiras (или cirkulas) famo;де́ло идёт о... temas pri...;лёд идёт la glacio flosas;на пальто́ идёт три ме́тра сукна́ por la palto oni bezonas tri metrojn da drapo;всё идёт как по ма́слу ĉio okazas tre glate;у него́ кровь идёт li perdas la sangon;э́тот цвето́к идёт на приготовле́ние лека́рства ĉi tiu floro estas uzata por preparo de kuracilo.* * *несов.(движение опред.-напр. - ср. неопр.-напр. ходить)1) ir (непр.) vi, andar (непр.) vi; caminar vi ( шагать); marchar vi ( передвигаться); venir (непр.) vi ( откуда-нибудь)она́ идёт из библиоте́ки — ella viene de la biblioteca
кто идёт? — ¿quién va?; воен. ¿quién vive?
идти́ бы́стро — andar de prisa (rápidamente, a buen paso)
идти́ о́щупью — caminar a tientas, ir a ciegas
идти́ пешко́м — ir a pie, ir andando
идти́ в но́гу — ir al paso, llevar el paso
идти́ вдоль стены́ — ir pegado al muro (a lo largo del muro)
идти́ вдоль бе́рега ( о судне) — costear vi
идти́ вверх — subir vi, ascender vi
идти́ вниз — bajar vi, descender vi
идти́ вперёд — ir adelante, avanzar vi
идти́ в хвосте́ — ir a la cola (a la zaga)
идти́ за ке́м-либо ( следом) — seguir a alguien
идти́ свое́й доро́гой — seguir su camino
идти́ в ата́ку — lanzarse al ataque, atacar vt
идти́ в бой — marchar al combate
идти́ к це́ли — ir hacia la meta; dirigirse al objetivo (al fin)
идти́ на вёслах — remar vi
идти́ под паруса́ми — navegar (ir) con velas desplegadas
идти́ над мо́рем ( в самолёте) — volar sobre el mar
2) ( приближаться) llegar vi, venir (непр.) viпо́езд идёт ( подходит) — el tren llega
весна́ идёт — la primavera llega
3) ( отправляться) partir vi, salir (непр.) viпо́езд идёт в семь часо́в — el tren parte (sale, arranca) a las siete
4) (доставляться - о письмах, грузах) tardar en llegar5) (исходить, выделяться) salir (непр.) vi, extenderse (непр.); correr vi ( течь); brotar vi ( кровоточить); supurar vi ( гноиться); exhalar vi ( о запахе)из трубы́ идёт дым — de la chimenea sale humo
от реки́ идёт пар — del río se eleva el vapor
кровь идёт из ра́ны — la sangre brota de la herida
у него́ идёт кровь го́рлом — le sale sangre de la garganta
от роз идёт прия́тный за́пах — las rosas exhalan un perfume agradable
6) (распространяться - о слухах, вестях) llegar vi7) (пролегать, простираться) ir (непр.) vi (a), atravesar (непр.) viдоро́га идёт че́рез по́ле — el camino va a través del campo
да́льше иду́т го́ры — más allá se encuentran las montañas (hay montañas)
8) ( о времени) pasar vi; transcurrir viго́ды иду́т — pasan los años
ему́ идёт двадца́тый год — va a cumplir veinte años
9) (происходить, совершаться, иметь место) marchar vi, ir (непр.) vi; proseguir (непр.) vi; перев. тж. оборотом tener lugarиду́т перегово́ры — prosiguen las conversaciones, tienen lugar (las) conversaciones
дела́ иду́т хорошо́ — los asuntos marchan (van) bien
сейча́с идёт заседа́ние — ahora hay (tiene lugar una) reunión
10) ( находить сбыт) venderseидти́ в прода́жу — se vende
това́р идёт хорошо́ — la mercancía se vende bien
11) ( передаваться куда-либо) presentar vtидти́ на утвержде́ние ( о документе) — ser presentado para su aprobación
жа́лоба идёт в суд — la demanda ha sido presentada al juzgado
12) ( действовать - о механизмах) andar (непр.) vi, marchar vi, funcionar viчасы́ иду́т хорошо́ — el reloj anda (funciona) bien
13) ( поступать куда-либо) entrar vi, ingresar vi; hacerse (непр.) ( делаться)идти́ в институ́т — entrar (ingresar) en el instituto
идти́ в а́рмию — enrolarse en el ejército
идти́ в ле́тчики — hacerse aviador
14) на + вин. п. (соглашаться; быть готовым) aceptar vtидти́ на компроми́сс — ir al compromiso
идти́ на усту́пки — hacer concesiones
идти́ на риск — exponerse (непр.), arriesgarse, correr el riesgo (de)
идти́ на всё — estar dispuesto a todo; aventurarlo (exponerlo) todo, jugar el resto
15) ( употребляться) emplearse, usarse; necesitarse, hacer falta ( требоваться)на пла́тье идёт 5 ме́тров — para el vestido se necesitan 5 metros
тряпьё идёт на бума́гу — los trapos se emplean para hacer papel
16) ( быть к лицу) ir bien; sentar (непр.) vi, favorecer (непр.) vi (о платье и т.п.)э́та шля́па тебе́ идёт — te sienta este sombrero
э́тот цвет ей идёт — le va bien este color
17) разг. (входить, влезать) entrar viгвоздь не идёт в сте́ну — el clavo no entra en la pared
ключ не идёт в замо́к — la llave no entra en la cerradura
18) ( в игре) jugar (непр.) vt; avanzar vt (в шахматах, шашках)идти́ пе́шкой — avanzar con un peón
идти́ с ко́зыря карт. — salir con triunfo
идти́ с черве́й карт. — salir por (con) oros
19) ( о спектакле) representar vt, poner (непр.) vt; proyectar vt, echar vt ( о фильме)сего́дня идёт Фа́уст — hoy representan (la ópera) Fausto
карти́на идёт с больши́м успе́хом — la película se proyecta con gran éxito
20) ( об осадках)- речь идёт о
- куда ни шло!••идёт! прост. — ¡de acuerdo!, ¡conforme!
идет? — ¿hace?
иди́ ты! прост. — véte a la porra, véte a hacer puñetas
идёт лёд — comenzó el deshielo (en el río, etc.)
идти́ за гро́бом — acompañar al duelo
идти́ на у́быль — disminuir (непр.) vi, bajar vi; menguar vi (тж. о воде; о месяце)
идти́ как по ма́слу — ir (como) sobre ruedas
идти́ по чьи́м-либо стопа́м — seguir las huellas (los pasos) de alguien, pisar las huellas a alguien
идти́ на поса́дку ав. — ir tomando tierra, prepararse para (ir a) tomar tierra (aterrizar)
идти́ на прима́нку — caer en la trampa (en el cepo)
идти́ свои́м поря́дком (чередо́м) — ir por donde (como) le corresponde; ir por sus pasos contados
не идти́ да́льше ( чего-либо) — no salirse de (algo), limitarse a hacer algo
на ум (в го́лову) не идёт — no entra (en la cabeza)
из ума́ (из головы́) не идёт — no se va de la cabeza, no poder olvidar
голова́ идёт кру́гом — da vueltas la cabeza
идти́ за́муж — casarse, contraer matrimonio ( la mujer)
идти́ науда́чу — ir a lo que salga
ни шло, ни е́хало прост. — sin más ni más; sin ton ni son
* * *несов.(движение опред.-напр. - ср. неопр.-напр. ходить)1) ir (непр.) vi, andar (непр.) vi; caminar vi ( шагать); marchar vi ( передвигаться); venir (непр.) vi ( откуда-нибудь)она́ идёт из библиоте́ки — ella viene de la biblioteca
кто идёт? — ¿quién va?; воен. ¿quién vive?
идти́ бы́стро — andar de prisa (rápidamente, a buen paso)
идти́ о́щупью — caminar a tientas, ir a ciegas
идти́ пешко́м — ir a pie, ir andando
идти́ в но́гу — ir al paso, llevar el paso
идти́ вдоль стены́ — ir pegado al muro (a lo largo del muro)
идти́ вдоль бе́рега ( о судне) — costear vi
идти́ вверх — subir vi, ascender vi
идти́ вниз — bajar vi, descender vi
идти́ вперёд — ir adelante, avanzar vi
идти́ в хвосте́ — ir a la cola (a la zaga)
идти́ за ке́м-либо ( следом) — seguir a alguien
идти́ свое́й доро́гой — seguir su camino
идти́ в ата́ку — lanzarse al ataque, atacar vt
идти́ в бой — marchar al combate
идти́ к це́ли — ir hacia la meta; dirigirse al objetivo (al fin)
идти́ на вёслах — remar vi
идти́ под паруса́ми — navegar (ir) con velas desplegadas
идти́ над мо́рем ( в самолёте) — volar sobre el mar
2) ( приближаться) llegar vi, venir (непр.) viпо́езд идёт ( подходит) — el tren llega
весна́ идёт — la primavera llega
3) ( отправляться) partir vi, salir (непр.) viпо́езд идёт в семь часо́в — el tren parte (sale, arranca) a las siete
4) (доставляться - о письмах, грузах) tardar en llegar5) (исходить, выделяться) salir (непр.) vi, extenderse (непр.); correr vi ( течь); brotar vi ( кровоточить); supurar vi ( гноиться); exhalar vi ( о запахе)из трубы́ идёт дым — de la chimenea sale humo
от реки́ идёт пар — del río se eleva el vapor
кровь идёт из ра́ны — la sangre brota de la herida
у него́ идёт кровь го́рлом — le sale sangre de la garganta
от роз идёт прия́тный за́пах — las rosas exhalan un perfume agradable
6) (распространяться - о слухах, вестях) llegar vi7) (пролегать, простираться) ir (непр.) vi (a), atravesar (непр.) viдоро́га идёт че́рез по́ле — el camino va a través del campo
да́льше иду́т го́ры — más allá se encuentran las montañas (hay montañas)
8) ( о времени) pasar vi; transcurrir viго́ды иду́т — pasan los años
ему́ идёт двадца́тый год — va a cumplir veinte años
9) (происходить, совершаться, иметь место) marchar vi, ir (непр.) vi; proseguir (непр.) vi; перев. тж. оборотом tener lugarиду́т перегово́ры — prosiguen las conversaciones, tienen lugar (las) conversaciones
дела́ иду́т хорошо́ — los asuntos marchan (van) bien
сейча́с идёт заседа́ние — ahora hay (tiene lugar una) reunión
10) ( находить сбыт) venderseидти́ в прода́жу — se vende
това́р идёт хорошо́ — la mercancía se vende bien
11) ( передаваться куда-либо) presentar vtидти́ на утвержде́ние ( о документе) — ser presentado para su aprobación
жа́лоба идёт в суд — la demanda ha sido presentada al juzgado
12) ( действовать - о механизмах) andar (непр.) vi, marchar vi, funcionar viчасы́ иду́т хорошо́ — el reloj anda (funciona) bien
13) ( поступать куда-либо) entrar vi, ingresar vi; hacerse (непр.) ( делаться)идти́ в институ́т — entrar (ingresar) en el instituto
идти́ в а́рмию — enrolarse en el ejército
идти́ в ле́тчики — hacerse aviador
14) на + вин. п. (соглашаться; быть готовым) aceptar vtидти́ на компроми́сс — ir al compromiso
идти́ на усту́пки — hacer concesiones
идти́ на риск — exponerse (непр.), arriesgarse, correr el riesgo (de)
идти́ на всё — estar dispuesto a todo; aventurarlo (exponerlo) todo, jugar el resto
15) ( употребляться) emplearse, usarse; necesitarse, hacer falta ( требоваться)на пла́тье идёт 5 ме́тров — para el vestido se necesitan 5 metros
тряпьё идёт на бума́гу — los trapos se emplean para hacer papel
16) ( быть к лицу) ir bien; sentar (непр.) vi, favorecer (непр.) vi (о платье и т.п.)э́та шля́па тебе́ идёт — te sienta este sombrero
э́тот цвет ей идёт — le va bien este color
17) разг. (входить, влезать) entrar viгвоздь не идёт в сте́ну — el clavo no entra en la pared
ключ не идёт в замо́к — la llave no entra en la cerradura
18) ( в игре) jugar (непр.) vt; avanzar vt (в шахматах, шашках)идти́ пе́шкой — avanzar con un peón
идти́ с ко́зыря карт. — salir con triunfo
идти́ с черве́й карт. — salir por (con) oros
19) ( о спектакле) representar vt, poner (непр.) vt; proyectar vt, echar vt ( о фильме)сего́дня идёт Фа́уст — hoy representan (la ópera) Fausto
карти́на идёт с больши́м успе́хом — la película se proyecta con gran éxito
20) ( об осадках)- речь идёт о
- куда ни шло!••идёт! прост. — ¡de acuerdo!, ¡conforme!
идет? — ¿hace?
иди́ ты! прост. — véte a la porra, véte a hacer puñetas
идёт лёд — comenzó el deshielo (en el río, etc.)
идти́ за гро́бом — acompañar al duelo
идти́ на у́быль — disminuir (непр.) vi, bajar vi; menguar vi (тж. о воде; о месяце)
идти́ как по ма́слу — ir (como) sobre ruedas
идти́ по чьи́м-либо стопа́м — seguir las huellas (los pasos) de alguien, pisar las huellas a alguien
идти́ на поса́дку ав. — ir tomando tierra, prepararse para (ir a) tomar tierra (aterrizar)
идти́ на прима́нку — caer en la trampa (en el cepo)
идти́ свои́м поря́дком (чередо́м) — ir por donde (como) le corresponde; ir por sus pasos contados
не идти́ да́льше ( чего-либо) — no salirse de (algo), limitarse a hacer algo
на ум (в го́лову) не идёт — no entra (en la cabeza)
из ума́ (из головы́) не идёт — no se va de la cabeza, no poder olvidar
голова́ идёт кру́гом — da vueltas la cabeza
идти́ за́муж — casarse, contraer matrimonio ( la mujer)
идти́ науда́чу — ir a lo que salga
ни шло, ни е́хало прост. — sin más ni más; sin ton ni son
* * *v1) gener. ir ó venir (según sea el caso) andando o a pié, (áúáü ê ëèöó) ir bien, (â èãðå) jugar, (äîñáàâëàáüñà - î ïèñüìàõ, ãðóçàõ) tardar en llegar, (исходить, выделяться) salir, (ñàõîäèáü ñáúá) venderse, (î âðåìåñè) pasar, (î ñïåêáàêëå) representar, (отправляться) partir, (передаваться куда-л.) presentar, (поступать куда-л.) entrar, (приближаться) llegar, (пролегать, простираться) ir (a), (соглашаться; быть готовым) aceptar, (óïîáðåáëàáüñà) emplearse, atravesar, avanzar (в шахматах, шашках), brotar (кровоточить), caer, caminar (шагать), correr (о делах), echar (о фильме), exhalar (о запахе), extenderse, favorecer (о платье и т. п.), funcionar, granizar (ограде), hacer falta (требоваться), hacerse (делаться), ingresar, marchar (передвигаться), navegar (о судне), necesitarse, poner, proseguir, proyectar, (обычно с наречиями bien, mal, no) sentar (об украшениях), supurar (гноиться), transcurrir, usarse, venir (откуда-нибудь), llover (о дожде), marchar, nevar (о снеге), andar2) colloq. (входить, влезать) entrar3) eng. marchar (напр., о часах)4) Chil. llorar (о платье и т.п.) -
13 голова
голов||а́kapo;♦ теря́ть го́лову perdi la kapon;очертя́ го́лову senpripense, perdinte la kapon;в \головаа́х ĉe kapkuseno;с \головаы́ до ног de l'kapo ĝis la piedoj;в пе́рвую го́лову unuavice;как снег на́ \головау tute neatendite, kiel fulmo el blua ĉielo.* * *ж. (мн. го́ловы, вин. п. ед. го́лову)1) cabeza f (тж. перен. -ум, рассудок)(у меня́) боли́т голова́ — (me) duele la cabeza
с непокры́той голово́й — con la cabeza descubierta, descubierto
с головы́ до ног, с ног до головы́, с (от) головы́ до пят — de pies a cabeza; de arriba a abajo
све́тлая голова́ — buena cabeza, mente lúcida
пуста́я голова́ — cabeza vacía (de chorlito)
тяжёлая голова́ — cabeza pesada (cargada)
на све́жую го́лову — con la cabeza despejada (descansada)
челове́к с голово́й — hombre de cabeza, hombre sesudo
уда́р голово́й — cabezada f, cabezazo m
2) ( единица счёта скота) cabeza f, res fсо́рок голо́в рога́того скота́ — cuarenta cabezas de ganado vacuno
3) м., ж. разг. ( руководитель) jefe mгородско́й голова́ уст. — alcalde m
4) (первые ряды и т.п.) cabeza fв голове коло́нны — a la cabeza de la columna
••голова́ са́хару — pan (pilón) de azúcar
с головы́ ( с каждого) — por cabeza
в голова́х ( в изголовье) — a la cabecera
в пе́рвую го́лову — en primer lugar (orden)
на свою́ го́лову — en propio perjuicio (daño)
о двух голова́х ≈≈ no ponérsele nada por delante
сам себе́ голова́ — el que hace de su capa un sayo
с голово́й уйти́ (погрузи́ться, окуну́ться) ( во что-либо) — meterse de cabeza (en), enfrascarse
очертя́ го́лову — perdiendo la cabeza, de cabeza
свое́й голово́й — por su cabeza
сломя́ го́лову (мчаться, бежать) — a todo correr, más que de prisa, sin poner los pies en el suelo
из головы́ вон ≈≈ cayó de la cabeza (de la memoria)
не выходи́ть из головы́ — no borrarse (no apartarse) de la memoria
вы́бросить (вы́кинуть) из головы́ — quitarse de la cabeza
вы́лететь (вы́скочить) из головы́ — irse (volar) de la cabeza
держа́ть в голове́ — conservar en la memoria
прийти́ в го́лову — ocurrirse una idea, pasarle a uno por la cabeza una cosa
уда́рить в го́лову (о вине и т.п.) — subirse a la cabeza
дыря́вая голова́ разг. — tiene la cabeza a las once
одева́ться че́рез го́лову (о женщине; о духовном лице) — vestirse por la cabeza
би́ться голово́й об сте́ну — darse de cabezadas por las paredes; machacar (martillar) en hierro frío
лома́ть го́лову — quebrarse (romperse) la cabeza, devanarse los sesos
моро́чить го́лову — trastornar la cabeza; tomar el pelo ( дурачить); calentarle (quebrarle) la cabeza a uno
вбить (втемя́шить) себе́ в го́лову — encajársele (metérsele, ponérsele) a uno en la cabeza una cosa
не́где (не́куда) го́лову приклони́ть — no tiene donde volver la cabeza
кива́ть голово́й ( в знак согласия) — otorgar de cabeza
вали́ть с больно́й головы́ на здоро́вую — cargar la culpa en cabeza ajena, hacer pagar justos por pecadores
голова́ идёт кру́гом — da vueltas la cabeza
у неё голова́ кру́жится (закружи́лась), у неё закружи́лось в голове́ — le da vueltas (se le va) la cabeza
у него́ есть голова́ на плеча́х — tiene la cabeza sobre los hombros
го́лову дать на отсече́ние — poner (apostar) la cabeza (por)
вы́дать себя́ с голово́й — enseñar la oreja
голово́й руча́ться (отвеча́ть) (за + вин. п.) — responder con la cabeza (por)
заплати́ть (поплати́ться) голово́й — pagar con la cabeza (con la vida)
ве́шать го́лову — agachar la cabeza
на го́лову сади́ться ( кому-либо) неодобр. — vivir de mogollón, andar de gorra
снять го́лову ( с кого-либо) — cortar la cabeza (a)
сложи́ть го́лову — dar la vida
не сноси́ть головы́ — perder (pagar con) la vida
ходи́ть на голове́ — tener el diablo en el cuerpo
быть на́ голову (голово́й) вы́ше кого́-либо — ser superior a alguien, estar por encima de alguien ( en algo)
разби́ть на́ голову — derrotar completamente
как снег на́ голову — como llovido del cielo, como caído de las nubes
обру́шиться (посы́паться) на чью-либо го́лову — llover sobre la cabeza (sobre los hombros) de alguien
намы́лить го́лову ( кому-либо) — dar un jabón (una jabonadura), echar un trepe (a)
де́йствовать че́рез го́лову кого́-либо — actuar sin poner en conocimiento a alguien, actuar saltándose (sin contar con) a alguien
* * *ж. (мн. го́ловы, вин. п. ед. го́лову)1) cabeza f (тж. перен. -ум, рассудок)(у меня́) боли́т голова́ — (me) duele la cabeza
с непокры́той голово́й — con la cabeza descubierta, descubierto
с головы́ до ног, с ног до головы́, с (от) головы́ до пят — de pies a cabeza; de arriba a abajo
све́тлая голова́ — buena cabeza, mente lúcida
пуста́я голова́ — cabeza vacía (de chorlito)
тяжёлая голова́ — cabeza pesada (cargada)
на све́жую го́лову — con la cabeza despejada (descansada)
челове́к с голово́й — hombre de cabeza, hombre sesudo
уда́р голово́й — cabezada f, cabezazo m
2) ( единица счёта скота) cabeza f, res fсо́рок голо́в рога́того скота́ — cuarenta cabezas de ganado vacuno
3) м., ж. разг. ( руководитель) jefe mгородско́й голова́ уст. — alcalde m
4) (первые ряды и т.п.) cabeza fв голове коло́нны — a la cabeza de la columna
••голова́ са́хару — pan (pilón) de azúcar
с головы́ ( с каждого) — por cabeza
в голова́х ( в изголовье) — a la cabecera
в пе́рвую го́лову — en primer lugar (orden)
на свою́ го́лову — en propio perjuicio (daño)
о двух голова́х — ≈ no ponérsele nada por delante
сам себе́ голова́ — el que hace de su capa un sayo
с голово́й уйти́ (погрузи́ться, окуну́ться) ( во что-либо) — meterse de cabeza (en), enfrascarse
очертя́ го́лову — perdiendo la cabeza, de cabeza
свое́й голово́й — por su cabeza
сломя́ го́лову (мчаться, бежать) — a todo correr, más que de prisa, sin poner los pies en el suelo
из головы́ вон — ≈ cayó de la cabeza (de la memoria)
не выходи́ть из головы́ — no borrarse (no apartarse) de la memoria
вы́бросить (вы́кинуть) из головы́ — quitarse de la cabeza
вы́лететь (вы́скочить) из головы́ — irse (volar) de la cabeza
держа́ть в голове́ — conservar en la memoria
прийти́ в го́лову — ocurrirse una idea, pasarle a uno por la cabeza una cosa
уда́рить в го́лову (о вине и т.п.) — subirse a la cabeza
дыря́вая голова́ разг. — tiene la cabeza a las once
одева́ться че́рез го́лову (о женщине; о духовном лице) — vestirse por la cabeza
би́ться голово́й об сте́ну — darse de cabezadas por las paredes; machacar (martillar) en hierro frío
лома́ть го́лову — quebrarse (romperse) la cabeza, devanarse los sesos
моро́чить го́лову — trastornar la cabeza; tomar el pelo ( дурачить); calentarle (quebrarle) la cabeza a uno
вбить (втемя́шить) себе́ в го́лову — encajársele (metérsele, ponérsele) a uno en la cabeza una cosa
не́где (не́куда) го́лову приклони́ть — no tiene donde volver la cabeza
кива́ть голово́й ( в знак согласия) — otorgar de cabeza
вали́ть с больно́й головы́ на здоро́вую — cargar la culpa en cabeza ajena, hacer pagar justos por pecadores
голова́ идёт кру́гом — da vueltas la cabeza
у неё голова́ кру́жится (закружи́лась), у неё закружи́лось в голове́ — le da vueltas (se le va) la cabeza
у него́ есть голова́ на плеча́х — tiene la cabeza sobre los hombros
го́лову дать на отсече́ние — poner (apostar) la cabeza (por)
вы́дать себя́ с голово́й — enseñar la oreja
голово́й руча́ться (отвеча́ть) (за + вин. п.) — responder con la cabeza (por)
заплати́ть (поплати́ться) голово́й — pagar con la cabeza (con la vida)
ве́шать го́лову — agachar la cabeza
на го́лову сади́ться ( кому-либо) неодобр. — vivir de mogollón, andar de gorra
снять го́лову ( с кого-либо) — cortar la cabeza (a)
сложи́ть го́лову — dar la vida
не сноси́ть головы́ — perder (pagar con) la vida
ходи́ть на голове́ — tener el diablo en el cuerpo
быть на́ голову (голово́й) вы́ше кого́-либо — ser superior a alguien, estar por encima de alguien ( en algo)
разби́ть на́ голову — derrotar completamente
как снег на́ голову — como llovido del cielo, como caído de las nubes
обру́шиться (посы́паться) на чью-либо го́лову — llover sobre la cabeza (sobre los hombros) de alguien
намы́лить го́лову ( кому-либо) — dar un jabón (una jabonadura), echar un trepe (a)
де́йствовать че́рез го́лову кого́-либо — actuar sin poner en conocimiento a alguien, actuar saltándose (sin contar con) a alguien
* * *n1) gener. cabeza (тж. перен.-ум, рассудок), coca, res, cabeza, testa, testera2) colloq. (руководитель) jefe, calamorra, chola, cholla, calabaza, caletre, casco3) mexic. maceta4) Arg. mate, chilostra5) Col. mochila
См. также в других словарях:
echar — I (Del lat. jactare, arrojar, lanzar.) ► verbo transitivo 1 Impulsar una cosa hacia un lugar: ■ échame el balón, echar papeles a la basura. SINÓNIMO lanzar tirar 2 Meter, introducir una cosa en un sitio: ■ tengo que echar una carta en el buzón.… … Enciclopedia Universal
echar — echar1 (Del lat. iactāre). 1. tr. Hacer que algo vaya a parar a alguna parte, dándole impulso. Echar mercancías al mar. [m6]Echar basura a la calle. 2. Despedir de sí algo. Echar olor, sangre, chispas. 3. Hacer que algo caiga en sitio determinado … Diccionario de la lengua española
echar — v tr (Se conjuga como amar) 1 Dar impulso a algo o a alguien para que vaya de un lugar a otro o para que caiga: Le echó la pelota , Se echó en sus brazos , Echan piedras al agua , Echaban bombas a la ciudad 2 Hacer que algo entre o caiga en el… … Español en México
volar — (Del lat. volare.) ► verbo intransitivo 1 Moverse un animal o aparato mecánico por el aire, ayudándose de las alas o por otros medios: ■ hay una mosca volando sobre tu cabeza; los aviones vuelan a muchos quilómetros de altitud. SE CONJUGA COMO… … Enciclopedia Universal
echar — → echar(se). echar(se) 1. ‘Tirar(se)’, ‘tender(se)’ y ‘hacer salir [a alguien] de un lugar’. No debe escribirse con h inicial, error frecuente en las formas de presente echo, echas, echa, por homofonía con las formas del participio de hacer… … Diccionario panhispánico de dudas
echar — {{#}}{{LM E14127}}{{〓}} {{ConjE14127}}{{\}}CONJUGACIÓN{{/}}{{SynE14462}} {{[}}echar{{]}} ‹e·char› {{《}}▍ v.{{》}} {{<}}1{{>}} Hacer llegar o enviar dando impulso: • Échame el balón.{{○}} {{<}}2{{>}} Dejar caer o introducir, especialmente si se… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
echarse a volar — irse; no volver; retirarse; cf. rajar, virarse, echarse el pollo, echar a; echémonos a volar de este lugar, que no somos bienvenidos aquí , mis hijos se echaron a volar de aquí hace años; casi nunca me vienen a ver… … Diccionario de chileno actual
hacer volar — pop. Despedir, expulsar, echar a una persona// provocar el aborto (VB.) … Diccionario Lunfardo
vuelo — ► sustantivo masculino 1 Acción de volar, elevarse y moverse por el aire: ■ el vuelo del águila es majestuoso. 2 Espacio que recorre el ave volando sin posarse: ■ el gorrión avanzaba dando cortos vuelos. 3 Viaje en avión o en otro transporte… … Enciclopedia Universal
vuelo — 1. m. Acción de volar. 2. Espacio que un ave recorre volando sin posarse. 3. Trayecto que recorre un avión, haciendo o no escalas, entre el punto de origen y el de destino. 4. Conjunto de plumas que en el ala del ave sirven principalmente para… … Diccionario de la lengua española
aletear — ► verbo intransitivo 1 Mover un ave las alas repetidamente sin volar: ■ el avestruz aleteaba para airearse. 2 Mover un pez las aletas repetidamente al sacarlo del agua: ■ el pez aletea por falta de oxígeno. 3 Imitar el movimiento de las alas con… … Enciclopedia Universal